Umorerik onena, mugei aurre egiteko gai dena. #Lokatzetan sartzera gonbidatu ditu Maialenek Ane Labaka, Ane Lindane eta Trapnaldo meme kontuko lagunak. Ba hori, karkarrak everywhere.

Pipak eta garagardo latak karriketako txoko izkutuenean. Mari Errauskin baina goizago korrika etxera itzuli beharra, eta kontrola. Eta frustrazioa, kristona. Ikasten edo lanean igarotzen ez dugun tartetxo hori aste honetan #Lokatzetan.

Gazteok gizarteko sektore baztertu horietako bat gara, gazte izate hutsagatik prekarizatuak. #Lokatzetan sartzera gonbidatu ditugu EH osoan zehar arazo honi aurre egiten borrokan dabiltzan gazteak. Oraina eta etorkizunari nola begiratzen dioten jakin nahian.

Bigarren olatuaren bi lekuko ekarri ditu Oiherrek aste honetan Lokatzetara. Luca, Gazteizko Fridays For Futureko kidea, eta Gorka, Aroztak herri-ekimeneko kidea.

Biak ala biak, ingurugiroaz kezkatzen hasi berri den belaunaldi horren parte dira. Xahuketa eta suntsiketa, ordea, ez da tamalez iraganeko afera. Merkatuak pixkat garbiago bizitzeko baliabideak eskaintzen badizkigu ere, egiturazko arazo batek egiturak aldatzea beharrezkoa du, arazoari aurre egin nahi bazaio behintzat.

Hori eta beste mila gauza aste honetako atalean.

Kantu bat gara. Ahots askok osatua. Doinu bakar baina aldakorrekoa, gora-behera askokoa. Kantu bat da euskaldunon nortasuna, bakarra. Azken urteetan bada, euskaldun sentitzeko ikuskera ezberdinak agertu dira. #Lokatzetan putzu horretan murgilduko gara. Euskaldunak izan gaitezke abertzaleak izan gabe?

Oso gazteak ginen etxean lehen aldiz galdetu zigutenean zer ikasi nahi ote genuen. Galdera azkarra, askea (berez). Bat-batean zure hurrengo hamar urteetara begira. “Ba, institutua…”, hori ere urrun ikusten zen garai haietan.

Inhertzia deitzen diote batzuk, presioa beste batzuk… auskalo. Gauza da gazte guztiok somatu dugun zerbait dela unibertsitatera joan behar izatearen zama.

Bertan bukatzen ez baduzu “motza” zarelako, eta sartu eta ikasketak uzten badituzu “akademikoki porrot” egin duzulako.

Hori diosku gizarteak, baina unia bizi izan dugunok ezin hobe dakigu mamu baino gehiago fantasmada bat dela.

Izen arraro bezain potoloa. Azken egunotan bat baino gehiago geratu izanen da mugikorreko pantailari begira, hitzaren esanahia bilatu nahian.

Ez da filia sexual bat, ezta halako harremanak online mantzentzea ere (hori sexting-a zen). Hitza pixka bat tranpatia da, egia da.

Intereneten bidez eraldaketa soziala bilatu nahiarekin du zerikursia. Aritz Landetak bikain azaldu digu #Lokatzetan berri honetan.

Atala motz geratzen bazaizu, badakizu Twitter hor dagoela eztabaida pizteko.

Suizidioa, gai iluna benetan. Iluna izanagatik ere hitz egin beharrekoa. Gazteoi zuzenean ikutzen gaituena baita, eta ez errealitate hutsal bat.

Datuek haien kabuz hitz egiten dute. Suizidioa gazteon arteko bigarren heriotz kausa nagusia da. Kezkatzeko moduko errealitatea.

Ematen den suizidio kasu bakoitzako 20 saiakera daudela ere beste datu enpiriko bat da.

Testigantzak biltzea ezinbestekoa izan da, baina baita gaiari serioski heltzea ere. Soziologia eta Psikologiaren ikuspegitik landu dugu suizidioaren gaia beraz.

Esteriotipoak, estigma, bazterketa haurretatik hasi eta edozein adineko pertsonetaraino. Ukapena, ukapena, trabak eta trabak.

Behin baino gehiegotan hitz egin izan dugu pertsona trans-en egoeraz gure zirkuluetan, baina edozeren inguruan hitz egiteko gaitasuna al dugu? Ezagutzen ahal dugu benetan haien errealitatea? Zer diote transek?

Espainiar Estatuan Trans Lege berri baten zirriborroaren agerpenak errautsa askatzen lagundu dio gai honi. Sareetan nabaria izan da gaiaren presentzia, eta aurpegi ezberdinak erakustarazi ditu. Genero identitatea eraikuntza da, ala jaiotzez dugun zerbait?

Aurreko batean esan genuen dena ez dela A ala B. Batzutan A-go esnatzen gara, beste batzutan guztiz AB, eta ez dakigu azaltzen zergatik. Kontraesanak dietzen diegu fenomeno horri.

Instagramen kontraesanak beharrezkoak zirela galdetu genizuen. Eta zuek kontraesanek “pentsamendu kritikorantz” garamatzatela erantzun zenuten, “hausnarketa sustatzeko balio” dutela. Baita kontraesanek “pentsamendua orekan mantentzen dutelako”.

Nerea barruaraino sartu da gaurko #Lokatzetan. Ea kontraesanen inguruko ideia koherenteren bat ekartzen duen uhinetara.

Ikasten baina pijaman. Routerraren seinalearekin tirabirak. Urruntasuna, klasekideekiko eta lagunekiko. Nolabaiteko isolamendua. Estresa, itotasuna, ezinegona…

Batzutan badirudi etxean gustorago ikasi daitekeela, klaserainoko bidea egin gabe. Iritziak askotarikoak dira, baina guk baldintzetara jo dugu. Ikasleak Covid-a aitzaki harturik, ezjakintasunez eta ezegonkortasunez busti dituzten sektorea dira. Horrek, ez ditu ondorio gutxi sortu.

Angelu, Baiona eta Gasteiz. Hiru errealitatea, inoiz baino antzekotasun handiagorekin. Denak #Lokatzetan leporaino.

Podcastaz gain, hemen Esteban Bastié gazteak bideo labur batean bere bizipenei buruz adierazitakoa:

Gure bazterrak pixkanaka sasitzen ari diren bitartean, guztiok gaude metropolira begira.

Herrigune txiki horietan ere badaude gazteak, bertan bizi nahi dutenak, gainera. Ez da gaur egungo kontu soila, urteak dira prozesu hau martxan dagoela.

Hausnarketa jarri nahi izan dugu mahai-gainean, ez dugu herri txikietan bizi nahi edo ezintasun kontu bat da?

Onura eta galeren arteko balantzea egiteko hiru gonidatu ekarri ditugu #Lokatzetan atalera: Xaxi, Jon eta Maddi. Xiberua, Baztan eta Arabako Lautadatik, urrenez urren.

Podcasteko edukiaz gain. Lorea Plaza Lekaroztarrak bere herrira eraman gaitu. Herri txikien balioa erdigunean jarri eta horien iraupena bermatzeko lanetan ari diren mugimendu anitzen berri eman digu.

Ikusi bideoa:

Azken aldian gure ahotan ez ezik, poliziaren etengabeko presentzia bizitzen ari gara gazteok. Lagunekin banku batean pipak jatea ere delitua dela dirudi.

Euskal Herriko gazte desberdinen testigantza eta bizipenak bildu nahi izan ditugu honetakoan. Baita beste herrialdetako esperientziak ere.

Poliziaren gehiegikeria hemengo kontua soilik ote da? Eta gorputza horrekiko desadostasuna?

Maialen eta Aimarrek zenbait gako mahaigaineratu dizkigute.

Lehen programa honetan ez gara edonolako #Lokatzetan sartu.

Sexting-a ez da konfinamendu osteko kontua soilik. Aurretik ere gure bizitzetan zegoen, eta dagoeneko badugu gaiaren inguruan hausnartzeko bezain beste ibilbide.

Nerea Lauzirikak egindako errepotajean “sexting” terminoaren euskarazko definizio bat sortzen saiatu da. Baita testigantza ezberdinak bildu eta Harremanak elkarteko Olatz Berastegi sexologoarekin gaiari sakonago heltzen ere.

Egia al da euskaldunok ez dugula sexuaren inguruan hitz egiten?